คอนิยาย

  คาเฟ่เล็กริมถนนฝั่งตรงข้ามมหาวิทยาลัยในยามค่ำ เงียบสงัดจนได้ยินเสียงเก้าอี้ไม้เสียดสีกับพื้นปูน ยามินทร์นั่งรออยู่ก่อน ใบหน้าอิดโรยจากการนอนไม่หลับติดต่อกันหลายคืน มัชฌามาถึงเป็นคนแรก เธอวางกระ

๖ เสียงฝีเท้าหนักกระแทกพื้น ตึง… ตึง… ตึง ดังสะท้อนก้องทั่วผืนป่า ความเงียบสงัดถูกแทนที่ด้วยแรงสั่นสะเทือนที่คืบคลานเข้ามาอย่างเชื่องช้า แต่เต็มไปด้วยอำนาจกดข่ม สมุนปีศาจราวสามสิบตนที

  ตั้งแต่ได้รับข้อความจาก “Macha407” และ “AUSA369” มินก็ไม่อาจปล่อยวางได้อีก แม้ในใจไม่อยากเปิดบล็อกตัวเองเลยสักนิด แต่แรงอยากรู้อยากเห็นก็เหมือนเงามืดที่คอยดึงเขากลับไปทุ

“ช่วยด้วย!” เสียงกรีดร้องดังลั่น เคเลบสะดุ้งตื่นขึ้น ดวงตาเบิกตาโพลง เสียงร้องคำรามอันดุร้ายของสัตว์เดรัจฉาน และเสียงกรีดร้องอันตื่นตระหนกที่ดังก้องกังวานพลันหายไป คล

“ช่วยด้วย!” เสียงกรีดร้องดังลั่น เคเลบสะดุ้งตื่นขึ้น ดวงตาเบิกโพลง เสียงร้องคำรามอันดุร้ายของสัตว์เดรัจฉาน และเสียงกรีดร้องอันตื่นตระหนกที่ดังก้องกังวานพลันหายไป คล้า